![20150531_184249[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/727/046_800x600.jpg?r=0)
WE in het binnenland langsheen de Suriname rivier
Door: Magda
Blijf op de hoogte en volg Magda
14 Juni 2015 | Suriname, Paramaribo
Het goede voornemen om elke maand minstens iets te posten heb ik lang laten varen. Genoeg excuses:
-Maart: vertrekt Roy nog voor een stint naar Nigeria. Ik zorg er dus voor om zo veel mogelijk dienst te doen om in mei, als we samen terug naar Paramaribo komen, enkele lange WE's weg te kunnen uit de stad, het bos in.
-April: Veel WE diensten dus en eind van de maand naar België en UK voor RCPCH bijscholing en verdere administratieve afhandeling op de Surinaamse Ambasade in Brussel
-Mei: Roy heeft toenemende klachten die kunnen wijzen op een aandoening van het ruggemerg, en wordt opgenomen in het ziekenhuis eerst te Diest, vervolgens UZ Leuven. Verdikt: Ontsteking van het ruggemerg, om nog onduidelijke reden. Eerste behandeling lijkt aan te slaan, maar Roy ligt nog steeds in Gasthuisberg als ik, een week later dan eerst gepland terug naar Paramaribo vertrek. Administratieve afhandeling Surinaamse Ambasade nog niet in orde.
Dus terug diensten inhalen....hier in het Sint Vincentius Ziekenhuis.
en ja, trip naar het binnenland met ekele medewerkers van de kinderafdeling. Een mooie belevenis. Een van de zusters van de kinderafdeling komt van het dorpje waar we heen gingen en we bezochten dus haar moeder, tante, zus, ooms, neefjes... noem maar op. Hoe kan je beter geïnformeerd worden over het leven van de Saramaccanen of Bos Marrons, dan door een ex-bewoner van een van deze regenwouddorpen langshene de rivier.
We vertrokken nog voor het ochetndgloren, of althans dat was de bedoeling, maar het gloorde al ruim 1 1/2 uur toen we eindelijk in ons busje op weg waren naar Atjoni, vanwaar we verder per Korjaal stroomopwaards de Suriname Rivier moesten vervolgen.
De weg naar Atjoni ging ook al langshene regenwoud, en ik gaf ook daar reeds mijn ogen goed de kost. Ik was vooral op zoek naar de reuze Palulu die hier in de bossen voorkomt. En ja hoor, in de foto's zal je er wel enkele terugzien...Wonderbaarlijke planten.
De boottrip naar Menimi, zo noemde het resort waar we met ons 15tjes twee nachten zouden doorbrengen, was goed nat...maar je als je in het regenseizoen door het regenwoud wil varen wat wil je dan anders verwachten dan...jawel REGEN!
De namiddag was droger, en we brachten een toen een bezoek aan het dorp van onze reisleidster: Nieuw Aurora. De beste indruk van dit dorp krijg je ook van de foto's denk ik. Aankomen aan de aanlegsteiger via de rivier... en dan wandelen door het dorp. En je ziet het meteen: Jong geleerd is oud gedaan ook bij de Marrons aan de boven Suriname...Of vooral???
Daags nadien, ging het naar Pikin Slee, een ander dorpje langsheen de rivier waar het Saamka Museum staat. Hier krijg je bij een rondleiding ook weer meer inzicht in de leefgewoontes van de Saramacanen. In Pikin Slee staat ook een meubel bedrijfje waar je de typische Saramacaanse meubelen, stoelen, tafels en andereartefacten kan kopen. Ze worden daar ter plekke gemaakt uit de vele zooo mooie houtsoorten van het Surinaamse regenwoud. Ik heb meteen een Greenheart houden salontafeltje naar Paramaribo laten verschepen. Het werd ook netjes de maandag in de Costerstraat geleverd.
Op zondag een tochtje door het bos met een van de 27 kinderen van de eigenaar van Menimi Resort, om er o.a. de tamtamboom en de schildpadliaan te ontdekken, en oh ja ook daar tussen de dichte "undergrowth" de Palulu...En ik weeral blij.
Ik probeer de foto's een beetje in volgorde van dit verhaal te zetten zodat je het allemaal een beetje kan volgen.
-Juni: Roy wordt heropgenomen in het UZ te Leuven. Hij kan helemaal niet meer stappen, en heeft geen gevoel of proprioceptie meer in de benen... De medicatie lijkt deze keer niet meer aan te slaan en tot op heden is er geen verbetering in deze situatie. Er is een vaag vermoeden van Bilharzia van het Centraal Zenuwstelsel, maar dat bevestigen is bijzonder moeilijk.
Volgende week gaat hij naar het revalidatie Centrum in Pellenberg om zich te leren behelpen met zijn beperking, en vanuit de rolstoel.
Eind van de maand ga ik terug naar België. Dus deze maand weerom heel veel diensten draaien, ook al omdat 1 van de 3 kinderartsen met vakantie is.
-Juli: plan is om 17 juli terug naar hier te komen, mischien, als het allemaal heel goed meevalt, samen met Roy. Maar onzetypische Paramaribo "bovenwoning" is niet echt goed aangepast aan een rolstoelgebruiker.... We zullen wel zien.
-Maart: vertrekt Roy nog voor een stint naar Nigeria. Ik zorg er dus voor om zo veel mogelijk dienst te doen om in mei, als we samen terug naar Paramaribo komen, enkele lange WE's weg te kunnen uit de stad, het bos in.
-April: Veel WE diensten dus en eind van de maand naar België en UK voor RCPCH bijscholing en verdere administratieve afhandeling op de Surinaamse Ambasade in Brussel
-Mei: Roy heeft toenemende klachten die kunnen wijzen op een aandoening van het ruggemerg, en wordt opgenomen in het ziekenhuis eerst te Diest, vervolgens UZ Leuven. Verdikt: Ontsteking van het ruggemerg, om nog onduidelijke reden. Eerste behandeling lijkt aan te slaan, maar Roy ligt nog steeds in Gasthuisberg als ik, een week later dan eerst gepland terug naar Paramaribo vertrek. Administratieve afhandeling Surinaamse Ambasade nog niet in orde.
Dus terug diensten inhalen....hier in het Sint Vincentius Ziekenhuis.
en ja, trip naar het binnenland met ekele medewerkers van de kinderafdeling. Een mooie belevenis. Een van de zusters van de kinderafdeling komt van het dorpje waar we heen gingen en we bezochten dus haar moeder, tante, zus, ooms, neefjes... noem maar op. Hoe kan je beter geïnformeerd worden over het leven van de Saramaccanen of Bos Marrons, dan door een ex-bewoner van een van deze regenwouddorpen langshene de rivier.
We vertrokken nog voor het ochetndgloren, of althans dat was de bedoeling, maar het gloorde al ruim 1 1/2 uur toen we eindelijk in ons busje op weg waren naar Atjoni, vanwaar we verder per Korjaal stroomopwaards de Suriname Rivier moesten vervolgen.
De weg naar Atjoni ging ook al langshene regenwoud, en ik gaf ook daar reeds mijn ogen goed de kost. Ik was vooral op zoek naar de reuze Palulu die hier in de bossen voorkomt. En ja hoor, in de foto's zal je er wel enkele terugzien...Wonderbaarlijke planten.
De boottrip naar Menimi, zo noemde het resort waar we met ons 15tjes twee nachten zouden doorbrengen, was goed nat...maar je als je in het regenseizoen door het regenwoud wil varen wat wil je dan anders verwachten dan...jawel REGEN!
De namiddag was droger, en we brachten een toen een bezoek aan het dorp van onze reisleidster: Nieuw Aurora. De beste indruk van dit dorp krijg je ook van de foto's denk ik. Aankomen aan de aanlegsteiger via de rivier... en dan wandelen door het dorp. En je ziet het meteen: Jong geleerd is oud gedaan ook bij de Marrons aan de boven Suriname...Of vooral???
Daags nadien, ging het naar Pikin Slee, een ander dorpje langsheen de rivier waar het Saamka Museum staat. Hier krijg je bij een rondleiding ook weer meer inzicht in de leefgewoontes van de Saramacanen. In Pikin Slee staat ook een meubel bedrijfje waar je de typische Saramacaanse meubelen, stoelen, tafels en andereartefacten kan kopen. Ze worden daar ter plekke gemaakt uit de vele zooo mooie houtsoorten van het Surinaamse regenwoud. Ik heb meteen een Greenheart houden salontafeltje naar Paramaribo laten verschepen. Het werd ook netjes de maandag in de Costerstraat geleverd.
Op zondag een tochtje door het bos met een van de 27 kinderen van de eigenaar van Menimi Resort, om er o.a. de tamtamboom en de schildpadliaan te ontdekken, en oh ja ook daar tussen de dichte "undergrowth" de Palulu...En ik weeral blij.
Ik probeer de foto's een beetje in volgorde van dit verhaal te zetten zodat je het allemaal een beetje kan volgen.
-Juni: Roy wordt heropgenomen in het UZ te Leuven. Hij kan helemaal niet meer stappen, en heeft geen gevoel of proprioceptie meer in de benen... De medicatie lijkt deze keer niet meer aan te slaan en tot op heden is er geen verbetering in deze situatie. Er is een vaag vermoeden van Bilharzia van het Centraal Zenuwstelsel, maar dat bevestigen is bijzonder moeilijk.
Volgende week gaat hij naar het revalidatie Centrum in Pellenberg om zich te leren behelpen met zijn beperking, en vanuit de rolstoel.
Eind van de maand ga ik terug naar België. Dus deze maand weerom heel veel diensten draaien, ook al omdat 1 van de 3 kinderartsen met vakantie is.
-Juli: plan is om 17 juli terug naar hier te komen, mischien, als het allemaal heel goed meevalt, samen met Roy. Maar onzetypische Paramaribo "bovenwoning" is niet echt goed aangepast aan een rolstoelgebruiker.... We zullen wel zien.
-
15 Juni 2015 - 13:17
Roy McGregor:
Very good so far, now I will look at the photos. X -
15 Juni 2015 - 13:40
Magda:
It looks as if not all pics got attached to this "reisverslag" I can only open 20 of the 41 pics. I will have a look fot the other ones later. In clinic now. -
16 Juni 2015 - 21:22
Tineke Guldemond:
Hallo magda
wat leuk om je verslag te lezen over je uitje naar de binnenlanden van Suriname. Alleen waren (helaas) volgens mij niet alle foto's zicht baar.
Wat naar van Roy: klachten waar men de vinger niet op kan leggen en niet meer kunnen lopen.
Ik wens jullie daar veel sterkte bij en ik hoop dat je toch kunt blijven genieten van je werk en je vrije tijd daar. Ik hoop nog regelmatig van je te kunnen lezen en zien.
groet -
17 Juni 2015 - 00:37
Magda:
Om alle foto's te zien kan je best op foto's klikken in de li bovenhoek, onder de wereldbol foto: "reis naar paramaribo" -
17 Oktober 2017 - 18:40
Jeanine Punt:
beste Magda,
Jij staat op de lijst van leden van de sectie International Child health maar zonder goed email adres zodat we je nooit kunnen berichten. Wil je nog lid zijn of niet, reageer dan svp naar mijn mailadres.
Vr groeten, Jeanine Punt
zie ook www.intchildhealth.nl
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
